Το Mέλλον Tης Eκπαίδευσης (Μετά Κορωνοϊού)
Υποστηρίζουμε τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης, από την ίδρυσή μας πριν από 31 χρόνια. Η αποστολή μας είναι να προσφέρουμε μαθητοκεντρική εκπαίδευση παντού. Έχοντας αυτό κατά νου έχουμε δημιουργήσει έναν ιστότοπο που είναι # 1 στο Google για την εναλλακτική εκπαίδευση και για 15 χρόνια είχαμε ένα διαδικτυακό μάθημα για άτομα που θέλουν να ξεκινήσουν νέες μαθητοκεντρικές εναλλακτικές. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία περισσότερων από 100 νέων εκπαιδευτικών εναλλακτικών δομών. Τις βλέπουμε ως σπόρους, μοντέλα που μπορούν να βοηθήσουν στη διάδοση της ριζοσπαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
Έτσι, ήταν αδύνατον να φανταστούμε ότι πρακτικά μέσα σε μια μέρα θα είχαμε πάει από το 3 1/2% των κατ’ οίκον εκπαιδευόμενων στο 96%! Κάποιοι μπορεί να λένε ότι δεν είναι κατ’οίκον εκπαίδευση, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένα εντελώς νέο παράδειγμα για τους περισσότερους ανθρώπους.
Η όλη ιδέα της πρόβλεψης του μέλλοντος είναι σαφώς μία σχεδόν αδύνατη διαδικασία, όπως έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα. Αλλά είναι σημαντικό να μαντεύουμε τουλάχιστον για το μέλλον της εκπαίδευσης προκειμένου να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για να εργαστούμε για αυτό.
Όπως ίσως γνωρίζετε, πριν από πολλά χρόνια ο John Holt, αφού προσπάθησε να μεταρρυθμίσει τα σχολεία, εγκατέλειψε την προσπάθεια και έγραψε το βιβλίο Teach your own, εγκαινιάζοντας το σύγχρονο κίνημα της κατ΄οίκον εκπαίδευσης. Γνώρισα τον John αρκετά καλά και είχα πολλές συζητήσεις μαζί του για το αν τα σχολεία θα μπορούσαν να βασιστούν πραγματικά στα ενδιαφέροντα των μαθητευόμενων, κατά τρόπο παρόμοιο με την έννοια που εγκαθίδευσε ο ίδιος, δηλαδή τον εξωσχολισμό (μη σχολειοποίηση- unschooling).
Μία ερώτηση που του έκανα τότε, ήταν αν συμφωνούσε με τους γονείς που ακολουθούσαν ένα «οικιακό σχολείο» με πολύ δομημένο τρόπο. Ένα παράδειγμα αυτών ήταν οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί που μου είπαν τότε ότι δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν εξωσχολισμό λόγω του «προπατορικού αμαρτήματος», αυτό που θεωρούσαν πως ήταν η τάση της ανθρώπινης φύσης, να παρεκτρέπεται προς βλαβερές πράξεις.
Ο Holt μου είπε πως πίστευε ότι οι μαθητές θα διδάξουν στους γονείς πώς να τους διδάσκουν. Και αν αυτό αποτύχαινε, θα παραιτούνταν και θα έστελναν τα παιδιά τους ξανά στα χριστιανικά σχολεία.
Η ιστορία φαίνεται να δικαιώνει την πρόβλεψη του Holt. Σήμερα, μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες μορφές κατ’οίκον εκπαίδευσης είναι ο εξωσχολισμός. Στην πραγματικότητα,
υπάρχουν εκατομμύρια χριστιανικών οικογενειών και πρώην υποστηρικτών της δομημένης οικιακής διδασκαλίας που εφαρμόζουν εξωσχολισμό.
Πώς λοιπόν αυτό σχετίζεται με την παρούσα κατάσταση; Με ίσως περισσότερα από 45 εκατομμύρια από τα 50 εκατομμύρια μαθητών στις ΗΠΑ που διδάσκονται στο σπίτι και ίσως περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο σε όλο τον κόσμο, τι πρόκειται να συμβεί μετά την πάροδο αυτής της κρίσης;
Φυσικά οι άνθρωποι στο παραδοσιακό κρατικό σχολικό ίδρυμα κάνουν ό, τι μπορούν για να διατηρήσουν τον έλεγχο της εκπαίδευσης. Πρόκειται για μια ιεραρχική προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω, η οποία δεν είναι γενικά επικεντρωμένη στο μαθητή. Βασίζεται στην ιδέα ότι ο “δάσκαλος ξέρει καλύτερα” τι πρέπει να μάθουν οι μαθητές. Έχουν δώσει στους μαθητές εργασίες. Κάνουν αναθέσεις και προφορικές διαλέξεις σε απευθείας σύνδεση .
Αλλά αυτό πιθανότατα θα παρέλθει αρκετά γρήγορα. Μια έρευνα έδειξε ότι περισσότερες από τις μισές οικογένειες και μαθητές αγνοούν ήδη αυτή την προσέγγιση. Το ζήτημα είναι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν μονοπωλούν το κοινό τους, όπως κάνουν στο σχολείο. Οι μαθητές μπορούν να επιλέξουν να μην κάνουν τίποτα και οι γονείς τους θα κουραστούν να τους επιβάλλονται.
Εν τω μεταξύ, τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι; Το βέβαιο είναι πως τα παιδιά θα είναι πολύ πιο ευτυχισμένα. Μαθαίνουν πώς να ψυχαγωγούνται μόνα τους και να κάνουν περισσότερα πράγματα που τα ενδιαφέρουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό θα γίνει με τη χρήση του διαδικτύου, αλλά σε άλλες θα είναι τελείως εκτός σύνδεσης, με παιχνίδια φαντασίας, παιχνίδι στην αυλή κλπ. Όπως πρότεινε ο Χολτ, τα παιδιά μπορούν να διδάξουν τους γονείς τους, πώς να διδάσκουν.
Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό είναι ακριβώς όπως στις καλοκαιρινές διακοπές, αλλά για πολλές ευκατάστατες οικογένειες δεν είναι καθόλου ίδιο! Ήταν συνηθισμένοι να στέλνουν τα παιδιά τους στις θερινές κατασκηνώσεις ακριβώς με τη λήξη του σχολικού έτους. Τώρα θα έπρεπε να μάθουν να ζουν μαζί, να τα ακούνε και να κάνουν πράγματα μαζί τους.
Πως εξελίσσονται όμως τα παιδιά, στα αυτοκαθοδηγούμενο εκπαιδευτικά περιβάλλοντα; Φυσικά πολλά από τα σχολεία μας έχουν συνδεθεί στο διαδίκτυο, όπως και τα παραδοσιακά σχολεία. Ορισμένα έχουν βρει τρόπους να συνεχίσουν να αλληλεπιδρούν, ακόμα και να κάνουν δημοκρατικές συνελεύσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις νέες οικογένειες έχουν ανακαλύψει τα μαθητοκεντρικά μας σχολεία και ο αριθμός τους έχει αυξηθεί. Αλλά πολλά από τα σχολεία μας έχουν συνηθίσει να είναι χαμηλού προφίλ και δεν έχουν ανακαλυφθεί. Πρέπει να το σκεφτούμε λίγο αυτό.
Ένα πολύ δραστικό παράδειγμα του τι αρχίζει να συμβαίνει είναι με ένα από τα μέλη της οργανωσής μας και με έναν χορηγό της AERO Conference, το Outschool, που είναι πάροχος συμπληρωματικών και οικιακών σχολικών προγραμμάτων και δραστηριοτήτων. Προτού αρχίσει να εξαπλώνεται αυτή η κατάσταση, είχαν 8 000 μαθητές και 1000 καθηγητές, με ένα ευρύ φάσμα προσφορών στο διαδίκτυο. Αλλά την πρώτη εβδομάδα της επιδημίας, ξαφνικά έφτασε στους 25.000 μαθητές και αναζητούσε 5.000 δασκάλους! Δεν έχω ακούσει πρόσφατα από αυτούς και δεν γνωρίζω ποιοι είναι οι αριθμοί τους τώρα. Προφανώς, καθώς οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι υπάρχει αυτή η προσέγγιση, θα μπορούσε να αναπτυχθεί γρήγορα.
Τώρα φτάνουμε στο πιο δύσκολο κομμάτι: Τι θα συμβεί καθώς τα πράγματα επιστρέφουν στην κανονικότητα;
Πολλές οικογένειες επιθυμούν απελπισμένα να επιστρέψουν στο παραδοσιακό σύστημα. Είναι αυτό με το οποίο μεγάλωσαν και που είχαν συνηθίσει. Οι ιθύνοντες στο εκπαιδευτικό σύστημα θα θέλουν επίσης να επανακτήσουν τον έλεγχο. Τα οικονομικά των σχολείων τους και οι μισθοί τους εξαρτώνται από αυτό. Αυτή τη προσέγγιση αναμφίβολα θα αντιπροσωπεύει και τις περισσότερες οικογένειες και μαθητές.
Ωστόσο, θα υπάρξει ένα ορισμένο ποσοστό ανθρώπων που θα έχουν παρατηρήσει ότι τα παιδιά τους ήταν πιο ευχαριστημένα να μαθαίνουν στο σπίτι και ότι υπήρξε λιγότερη οικογενειακή διαμάχη. Μπορεί επίσης να έχουν παρατηρήσει ότι τα παιδιά τους βρήκαν κάποια πολύ δημιουργικά πράγματα να κάνουν, ίσως πράγματα που ποτέ δεν πίστευαν ότι ήταν ικανά. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι διατεθειμένοι να επιστρέψουν στο status quo. Αν αποφασίσουν να συνεχίσουν την κατ’ οίκον εκπαίδευση ή να αναζητήσουν ένα σχολείο αυτοκατευθυνόμενης προσέγγισης της μάθησης με επίκεντρο τον μαθητή, θα μπορούσε να είναι γίνει αυτό το κρίσιμο σημείο ανατροπής.
Στείλτε σχόλια στο JerryAERO@AOL.com
Για τον αρθρογράφο :
Ο Jerry Mintz αποτελεί ηγετική φωνή στο εναλλακτικό σχολικό κίνημα για πάνω από 30 χρόνια. Εκτός από τα δεκαεπτά χρόνια του ως διευθυντής σε δημόσιο σχολείο και ως ανεξάρτητος καθηγητής εναλλακτικού σχολείου, βοήθησε επίσης να ιδρυθούν πάνω από εκατό δημόσια και ιδιωτικά εναλλακτικά σχολεία και οργανισμοί.
(μετάφραση : ομάδα μετάφρασης EUDEC Greece)
