Αναλύοντας τη σχέση μεταξύ SDE και UNCRC: Μέρος 1: Tα καλά νέα.

Κάθε χώρα στον κόσμο έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (UNCRC). Τι σημαίνει αυτό για τη γενική εκπαίδευση των παιδιών και ειδικότερα για την αυτό-κατευθυνόμενη εκπαίδευση (SDE);

Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά άρθρων που θα διερευνήσουν τις επιπτώσεις της UNCRC στην SDE.

Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (UNCRC) τέθηκε σε ισχύ το 1990. Στις τρεις δεκαετίες που μεσολάβησαν από τότε, χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να εργάζονται για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των παιδιών με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην αυτοκατευθυνόμενη εκπαίδευση (SDE);

Το προοίμιο της UNCRC αναφέρει ότι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώσουν «στο πνεύμα της ειρήνης, της αξιοπρέπειας, της ανοχής, της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης». Το άρθρο 3.1 τονίζει ότι «για όλες τις ενέργειες που αφορούν τα παιδιά… πρωταρχικό μέλημα πρέπει να αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.» [1]

Το άρθρο 28 ορίζει ότι όλα τα παιδιά έχουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το άρθρο 29 ορίζει ότι αυτή η εκπαίδευση πρέπει να κατευθύνεται προς την «ανάπτυξη της προσωπικότητας, των ταλέντων και των ψυχικών και σωματικών ικανοτήτων του παιδιού στο μέγιστο δυνατό».

Επιπλέον, για να βοηθήσει στην ερμηνεία της UNCRC, ο ΟΗΕ διευκρινίζει ότι η εκπαίδευση πρέπει να προάγει και να προστατεύει «την έμφυτη ανθρώπινη αξιοπρέπεια κάθε παιδιού καθώς και τα ίσα και αναφαίρετα δικαιώματά του … λαμβάνοντας υπόψιν τις ειδικές αναπτυξιακές ανάγκες του παιδιού και τις ποικίλες μεταβαλλόμενες ικανότητές του.. Επιμένει επίσης στην παιδο-κεντρική εκπαίδευση , την φιλική και εμψυχωτική απέναντι στα παιδιά, ενώ τονίζει την ανάγκη οι εκπαιδευτικές διαδικασίες να βασίζονται στις αρχές που διατυπώνει.

Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, και δεδομένου ότι οι άλλες αρχές που διατυπώνονται στην UNCRC περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την ελευθερία της σκέψης, του λόγου, της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια εκπαιδευτική προσέγγιση που να ταιριάζει καλύτερα σε αυτή την συνοπτική ιδέα, από αυτήν της αυτοκατευθυνόμενης εκπαίδευσης (SDE) .

Η αυτοκατευθυνόμενη εκπαίδευση βασίζεται στην ευγενή και ισότιμη μεταχείριση των παιδιών. Τα σχολεία όπως το θρυλικό Summerhill στην Αγγλία και το Sudbury Valley στις ΗΠΑ, ιδρύθηκαν για να εισπράξουν τα παιδιά τον σεβασμό και την ισότητα που δικαιωματικά αξίζουν – και που πολύ συχνά δεν εισπράττουν αλλού. Το Summerhill, για παράδειγμα, ιδρύθηκε ως οικοτροφείο προς αναγνώριση του γεγονότος ότι η κοινωνία γενικά, συμπεριλαμβανομένων πολλών γονέων, δεν προσέφερε στα παιδιά επαρκή δικαιώματα.

Γενιές πριν από την εκπόνηση της UNCRC, αυτά τα δύο σχολεία ενσωμάτωναν τις βασικές αρχές που κατοχυρώνονται τώρα με αυτή την σύμβαση. Επίσης, η δημοκρατική δομή αυτών των σχολείων παρέχει το βέλτιστο περιβάλλον για βιωματική μάθηση των δικαιώματα των παιδιών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Παράλληλα με την ανάπτυξη των σχολείων SDE, οι οικογένειες που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους κατ ‘οίκον και εκείνοι που θέλουν να εγκαταλείψουν το σχολικό σύστημα, ανέπτυξαν προοδευτικά την εξειδικευμένη προσέγγιση που είναι πλέον γνωστή ως «unschooling» (εξωσχολισμός/ μη σχολειοποίηση). Το unschooling στοχεύει επίσης στην απελευθέρωση των παιδιών από το καταπιεστικό και καταχρηστικό περιβάλλον που συχνά αντιμετωπίζουν. Αυτή η φιλοσοφία (ή προσέγγιση) σέβεται τα δικαιώματα του παιδιού όπως περιγράφονται παραπάνω, αναγνωρίζοντας την ικανότητά τους να σχεδιάζουν τα δικά τους μονοπάτια ζωής, σύμφωνα με τις δικές τους μοναδικές ανάγκες, ενδιαφέροντα, καθώς και την αναπτυξιακή τους ετοιμότητα.

Όλες οι χώρες, με εξαίρεση τις ΗΠΑ, έχουν επικυρώσει την UNCRC – πράγμα που σημαίνει ότι τα εθνικά τους κοινοβούλια έχουν συμφωνήσει να δεσμευτούν νομικά επ’αυτής. Ακόμη και οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει τουλάχιστον τη συνθήκη. Αυτό σημαίνει ότι κάθε έθνος στη Γη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, έχει την «ηθική υποχρέωση να αποφεύγει, με καλή πίστη, τις πράξεις που θα παρεμποδίσουν το αντικείμενο και τον σκοπό της συνθήκης»

Αυτό σημαίνει ότι κάθε έθνος στον κόσμο έχει την υποχρέωση να σέβεται τα δικαιώματα των παιδιών και να αποφεύγει τη θέσπιση νόμων που θα συνιστούσαν παραβίαση των δικαιωμάτων τους, όπως ορίζονται στην παρούσα σύμβαση. Αυτό λογικά περιλαμβάνει νόμους που θα παρεμβαίνουν και θα εμποδίζουν την προώθηση της βέλτιστης εκπαίδευσης όπως ορίζεται στα άρθρα 28 και 29, το δικαίωμα στο παιχνίδι όπως ορίζεται στο άρθρο 31, όλα τα άλλα άρθρα, καθώς και τα γενικά σχόλια που ισχύουν γι ‘αυτά όλα.

Τα καλά νέα είναι ότι κάθε έθνος στη Γη έχει πλέον ηθική υποχρέωση να νομιμοποιεί, να υποστηρίζει και να παρέχει την αυτοκατευθυνόμενη εκπαίδευση (SDE) για όλα τα παιδιά δωρεάν! Ζήτω! Τώρα, κάθε χώρα, αλλά και οι ΗΠΑ, δεν είναι μόνο ηθικά, αλλά νομικά υποχρεωμένη να το κάνει αυτό.

Έτσι, αναμφίβολα αναρωτιέστε τώρα – εάν αυτό ισχύει και μάλιστα για σχεδόν τρεις δεκαετίες – γιατί το παγκόσμιο εκπαιδευτικό τοπίο εξακολουθεί να είναι τέτοιο; Μήπως αυτή η αλλαγή χρειάζεται χρόνο; Αυτό είναι ένας παράγοντας, αλλά …

Υπάρχει επίσης κάτι σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε την αλλαγή να συμβεί γρηγορότερα.

Προς το παρόν, άτομα που γνωρίζουν πολλά για το SDE συχνά γνωρίζουν σχετικά λίγα για την UNCRC. Αντίθετα, άτομα που γνωρίζουν πολλά για την UNCRC, μπορεί να έχουν ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία με την SDE. Επίσης, οι περισσότεροι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση και οι κυβερνητικοί υπουργοί εκπαίδευσης φαίνεται να έχουν πολύ μικρή εξοικείωση με την SDE ή την UNCRC. Με λίγα λόγια: μέχρι σήμερα, πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν τη σύνδεση αυτών των δύο.
Υπάρχει ένας πολύ όμορφος ελέφαντας που κάθεται στο δωμάτιο της παγκόσμιας εκπαίδευσης. Τώρα ήρθε η ώρα να τραβήξετε πίσω το πέπλο που τον έχει κρατήσει κρυφό.

Πρέπει να διευκρινίσουμε τι είναι η SDE, στο πλαίσιο των δικαιωμάτων των παιδιών.

Πρέπει να δείξουμε, απευθείας από το προοίμιο της UNCRC, μέσω των άρθρων 28, 29 και 31, στο πλαίσιο όλων των σχετικών άρθρων και γενικών σχολίων, πώς η SDE ενσωματώνει τις βασικές αρχές της UNCRC.

Πρέπει να δείξουμε πέρα ​​από κάθε αμφιβολία ότι η UNCRC υποστηρίζει λογικά την παροχή ευκαιριών SDE στα παιδιά του κόσμου.

Αυτή η σειρά άρθρων και βιβλίων σκοπό έχει να παρέχει, όπου είναι απαραίτητο, τον προσανατολισμό και τα επιχείρηματα για να διασφαλιστεί ότι κάθε χώρα στον κόσμο νομιμοποιεί, υποστηρίζει και – τελικά – παρέχει επιλογές SDE σε όλα τα παιδιά, δωρεάν.

Έχετε ιδέες, ερευνητικές δραστηριότητες, γνώσεις, προοπτικές ή εμπειρία που μπορούν να εμπλουτίσουν αυτή την διαδικασία; Έχετε κάτι που θα μπορούσε να συμβάλει στην σύνταξη αυτών των συναρπαστικών εγγράφων; Στείλτε τα σχόλιά σας στον συγγραφέα στη διεύθυνση democreducationsa@gmail.com.

Παρακολουθήστε αυτόν τον χώρο!

Πηγές

[1] The United Nations. “Convention on the Rights of the Child.” Treaty Series 1577 (1989)
[2] UNCRC Article 29 .1 a)
[3] General Comment No. 1 . 1; General Comment No. 1: The Aims of Education (article 29) (2001) (Adopted by the Committee on the Rights of the Child at the Twenty-sixth Session, CRC/GC/2001/1, 17 April 2001)
[4] General Comment No. 1 . 2
[5] http://europatientrights.eu/countries/signing_and_ratifying_a_treaty.html

 

Πρωτότυπο: The Child’s Right To Education

Μετάφραση από τα Αγγλικά: Ρηνέτα Κύρογλου